Rozporządzenie DORA – Co oznacza dla sektora finansowego?

Dynamiczny rozwój technologii w sektorze finansowym niesie ze sobą zarówno ogromne korzyści, jak i nowe wyzwania. Aby sprostać rosnącym zagrożeniom w zakresie cyberbezpieczeństwa i odporności cyfrowej, Unia Europejska wprowadziła Rozporządzenie DORA (Digital Operational Resilience Act). Jest to kompleksowy akt prawny, który reguluje kwestie odporności operacyjnej w sektorze finansowym.

Czym jest Rozporządzenie DORA?

Rozporządzenie DORA to europejski akt prawny, który został przyjęty przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej w celu zwiększenia bezpieczeństwa i odporności cyfrowej instytucji finansowych. Wprowadza ono jednolite wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem technologicznym, monitorowania cyberzagrożeń oraz reagowania na incydenty.

DORA ma zastosowanie do szerokiego spektrum podmiotów sektora finansowego, w tym:

• Banków,
• Ubezpieczycieli,
• Funduszy inwestycyjnych,
• Platform płatniczych,
• Dostawców technologii krytycznych, takich jak chmura obliczeniowa czy usługi outsourcingowe.

Główne cele Rozporządzenia DORA

1. Zwiększenie odporności cyfrowej sektora finansowego
   Rozporządzenie ma na celu zapewnienie, że instytucje finansowe są przygotowane na radzenie sobie z incydentami technologicznymi oraz cyberatakami.

2. Ujednolicenie przepisów w Unii Europejskiej
   DORA wprowadza spójne regulacje we wszystkich krajach członkowskich, co ułatwia zarządzanie ryzykiem technologicznym na poziomie transgranicznym.

3. Wzmocnienie zarządzania ryzykiem technologicznym
   Instytucje finansowe muszą opracować skuteczne strategie zarządzania ryzykiem ICT (Information and Communication Technology).

4. Ochrona konsumentów i stabilności rynku finansowego
   Dzięki DORA klienci sektora finansowego mają być lepiej chronieni przed skutkami awarii systemów IT czy wycieku danych.

Kluczowe wymogi Rozporządzenia DORA

1. Zarządzanie ryzykiem ICT
   Instytucje finansowe muszą wdrożyć kompleksowe procedury zarządzania ryzykiem związanym z technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi.

2. Monitorowanie i raportowanie incydentów
   Wszystkie istotne incydenty ICT muszą być monitorowane, dokumentowane oraz zgłaszane odpowiednim organom nadzoru.

3. Testowanie odporności operacyjnej
   Instytucje zobowiązane są do regularnego testowania swoich systemów pod kątem odporności na cyberzagrożenia, w tym przeprowadzania testów symulacyjnych (np. testów penetracyjnych).

4. Zarządzanie relacjami z dostawcami
   DORA wprowadza nowe wymogi dotyczące nadzoru nad dostawcami zewnętrznymi, w szczególności dostawcami usług chmurowych i outsourcingowych.

5. Edukacja i świadomość
   Instytucje muszą zapewnić, że pracownicy są świadomi ryzyka ICT oraz posiadają odpowiednie szkolenia w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Korzyści wynikające z DORA

1. Zwiększona odporność na cyberataki
   Instytucje finansowe będą lepiej przygotowane do obrony przed zagrożeniami cyfrowymi.

2. Lepsze zarządzanie ryzykiem operacyjnym
   Standaryzacja procesów zarządzania ryzykiem ICT poprawi stabilność całego sektora finansowego.

3. Ochrona danych klientów
   Zwiększona kontrola nad systemami IT zmniejszy ryzyko wycieku poufnych danych klientów.

4. Wzrost zaufania do instytucji finansowych
   Klienci i inwestorzy będą mieli większe zaufanie do podmiotów, które przestrzegają surowych wymogów DORA.

Wyzwania dla sektora finansowego

Wdrożenie DORA to także wyzwania, szczególnie dla mniejszych instytucji finansowych:

• Koszty wdrożenia: Implementacja nowych procedur oraz testowanie systemów ICT wiąże się z dużymi nakładami finansowymi.
• Dostosowanie do wymogów: Instytucje muszą opracować nowe polityki i procedury, co może być czasochłonne.
• Współpraca z dostawcami: Konieczność monitorowania zewnętrznych dostawców może zwiększyć obciążenie administracyjne.

Kiedy wchodzi w życie Rozporządzenie DORA?

Rozporządzenie DORA weszło w życie w grudniu 2022 roku, jednak instytucje finansowe mają czas na dostosowanie się do nowych wymogów do stycznia 2025 roku.

Rozporządzenie DORA to kluczowy krok w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa cyfrowego w sektorze finansowym. Jego wprowadzenie wymaga od instytucji finansowych podjęcia działań w celu dostosowania się do nowych standardów, co w dłuższej perspektywie przyczyni się do poprawy stabilności rynku oraz ochrony klientów.